บทสะท้อนผ่านสายตาจากการทดลองลงพื้นที่สัมผัสย่านพัฒน์พงษ์ไม่มากแต่ก็ไม่น้อย เนรัญธิญา สรรพประเสริฐ (ผู้ช่วยวิจัยโครงการ) “ไปทำไมพัฒน์พงษ์” “พี่ก็ไม่รู้ทางแถวนี้หรอก พี่ไม่ใช่คนแบบนั้น” “ตอนเด็ก ๆ เนี่ย แม่พี่ห้ามเลยนะ ว่าเป็นผู้หญิง อย่าเข้ามาพัฒน์พงษ์” ร้อยพันคำกล่าวเกี่ยวกับตำนานย่านพัฒน์พงษ์ไม่ได้ชวนทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกดีแม้แต่นิดในการเลือกก้าวเข้ามาที่นี่ ทั้งท้าทายความเป็นหญิงและกฎเกณฑ์ของสังคม.. . . “พัฒน์พงษ์” ในฐานะย่านสถานบันเทิงหลักของกรุงเทพมหานครไม่ได้สร้างภาพลักษณ์ที่ดีนักต่อตัวมันเองและผู้คนที่ ‘อยู่’ ณ พื้นที่ตรงนั้น อันที่จริงภาพจำของข้าพเจ้าต่อพัฒน์พงษ์เกือบเป็นศูนย์ หากไม่นับว่า […]
Art Gallery of Patpong by Tawan Wattuya.
งานจัดแสดงภาพวาดสีน้ำของคุณตะวัน วัตุยา ภายใต้คอนเซปต์ของความเป็นพัฒน์พงษ์เมื่อยุค 80s ที่เป็นแดนสวรรค์ของใครหลาย ๆ คน คุณตะวันนำเสนอภาพวาดของคนทำงานกลางคืนในย่านนี้ การจัดแสดงนี้ดำเนินไปพร้อมกับเสียงเพลงยุค 80s และมี ‘พวกเธอ’ เต้นอะโกโก้ไปตามจังหวะอย่างมีกระจิตกระใจ ย้อนกลับไปยังเมื่อสมัยนั้นที่การเต้นอะโกโก้ยังสนุกสนานกว่านี้ พวกเธอทำหน้าที่อย่างดี ทำให้งานสนุกสนาน มีบรรยากาศชวนพูดคุย เมื่อสอบถามคนที่คุ้นเคยกับพื้นที่เมื่อสมัยก่อนแล้วนั้น เขาต่างบอกว่า ‘บรรยากาศเหมือนสมัยก่อน’ หากคุณตะวันและทีมงานอยากให้ผู้คนสัมผัสถึงประสบการณ์ความเป็นพัฒน์พงษ์เมื่อกาลก่อน ถือว่าประสบความสำเร็จที่ทำให้เรา ‘จินตนาการ’ ภาพของพัฒน์พงษ์ในสมัยก่อนและรับรู้ได้ว่าทำไมพัฒน์พงษ์จึงรุ่งเรืองถึงขีดสุด เนรัญธิญา